Rupert Spira: Pikerisht per shkak te kesaj pyetje qe ben. Me kete pyetje ti supozon se je nje entitet ndryshe dhe i ndare nga drita e Vetedijes. Ky supozim njihet si “person” ose “entitet i ndare” i cili duket sikur mbulon Dashurine dhe Lumturine te cilat jane te qensishme ne Vetedije, njohese e qenies se saj.
Ky vel i cili ka mbuluar Lumturine, ne dukje, eshte sinonim me kerkimin e ndriçimit ose ndjesine e te qenit i pandriçuar.
Ky vel i cili ka mbuluar Lumturine, ne dukje, eshte sinonim me kerkimin e ndriçimit ose ndjesine e te qenit i pandriçuar.
Kur e imagjinojme veten te jemi nje “entitet i ndare” atehere kerkimi per Lumturine behet ne drejtim te objekteve te mendjes, ne formen e medimeve, te trupit, ne formen e perjetimeve, dhe te botes, ne formen e gjesendeve.
Megjithate, heret ose vone ketij kerkimi i vjen fundi, ne shume raste, si rezultat i vuajtjeve ose i hetimit. Ne kete pike, ne i kthehemi dhe i vihemi balle per balle pikerisht atij i cili po kerkon, kerkuesit, duke zbuluar se ky kerkues ishte gjate gjithe kohes joekzistent. Ne vend te tij, aty ku ne prisnim te gjenim “Une” e vetes se ndare, ne gjejme vetem “Une” e Vetedijes.
~Rupert Spira
No comments:
Post a Comment